domingo, 16 de octubre de 2011

Poema

Numána ja tu kú ja nká’nyo
Iin ni ntito nu numana
Ntee vii nu nducha vixi
Tu kuníro te kuníro xa’n- sa’aro nu nducha wáa
Kusíi iniri, kunchári iin tili te ntúkani iniri rró
Tu kantiáro rrú te tu nká’nro va’a.

Ma saa’yo ja nká’nyo chi tu kú, tu sayo ja va’a,
Nayiu ja tu nka’n nká vii jiná’, nayiu ja tu io añu,
Ja kuntátuyo ko tu já kuiti, ñuu ja tu já nu ja kukúia iniyo,
nu nantátuyo tu io iin ja kusíi iniyo ja ni sayo.

Tu io chaka nu nducha, io kúe nu-yo
Tú tutu ja nka’anyo va’a, ma chiwúa tintóo,
Ja kúniyo ku ja, ma io tana.
Yunu kani kí nu añu, jí numana.


Sueño sin alianzas

Interrumpir el largo sueño
Imágenes claras de agua dulce  
 Antipática y desleal te muestras al cristalino
Sonrió, me relajo y te apoyo,
 Ni confías ni eres amable.

Rapport sin cimiento, sin toque estético,
Seres sin acuerdos, extraños sin corazón,
Pausas sin sentido, calor sin afecto,
Tregua sin satisfacción.

Sin peces en el agua, ni salud en el cuerpo,
No cuartillas de alianzas, no ocultar desmanes,
Simplemente, no terapias,
Flechas al corazón, muerte al sueño.


CAMINO ARRIBA

ICHI SIKI
Si ya subiste, ve con Dios
Nu aní ntaaro, nkuá’n nji iáa
Pequeño es el camino y no lo vemos
Tiliñii ka ichi te tu nteyo
Larguísimo es su trayecto y nadie va
Kani xa’a ku ichi ñua te tu io ntía nkua’
Solo el hombre marcha y llega
Ma’ iin chaa  jika te já
Camino arriba, allá en el cielo.
Ichi siki, nu andiwi.

Voy más arriba
Nki’ri onte ja ninu’n
Llama el padre, llora la madre
Kána táa, ntée naa
Llevo antorcha,
Kantári nu sn’tú’un
 Agua y sal,
Nducha nji ñíi
Pan y miel,
Sta stila nji vixi
Abrigo y esperanza.
Sama nji inka ja kúniyo.
Camino arriba
Ichi siki
Está en mí, en el corazón, en mi pensamiento.
Kanté nu íniri, nu añu, nu ini xíniri.






No hay comentarios:

Publicar un comentario